- 02-06-2023
Onderzoek: Persoonlijkheid van 'schoolweigeraars'
Dagelijks verschijnen onderzoeken met resultaten die je kunnen helpen de ondersteuningsbehoefte van je kind beter te begrijpen. René Lamers spit ze door en deelt opvallende resultaten. Deze keer: Persoonlijkheid van ‘schoolweigeraars’
Jongeren die al lang niet meer naar school willen, zouden vaak depressie, hebben, sociaal teruggetrokken zijn en hysterie laten zien, volgens onderzoek onder 41 Haagse deelnemers van een schoolweigeringsprogramma van ggz-organisatie Youz. Een jaar lang bouwden ze langzaam het aantal lesuren op in een speciale klas en kregen ze cognitieve gedragstherapie. Vooral jongeren met depressie en teruggetrokken gedrag keerden terug naar school.
Doel van het onderzoek was om beter te begrijpen wat bij de jongeren speelt onder het ‘schoolweigeren’, zoals de onderzoekers de huivering bij deze groep noemen. Dan kan behandeling zich daarop richten. Deelnemers van de onderzoeksgroep waren gemiddeld 14,8 jaar oud, bezochten gemiddeld 7 maanden geen school en waren in intelligentie gelijk verdeeld. Voor het onderzoek beantwoordden ze 478 vragen – de MMPI-A-methode uit de Verenigde Staten. Met de resultaten deelden de onderzoekers ze in naar typen persoonlijkheidskenmerken. Depressie, sociale teruggetrokkenheid en hysterie door stress kwamen volgens dit onderzoek opvallend vaak voor in deze groep. En kwam bij dit onderzoek naar voren dat zij een laag zelfbeeld hebben en zich afhankelijk opstellen.
Schoolweigeraarsprogramma
De jongeren begonnen met een paar lessen in een kleine groep. Na vier maanden werd het aantal lesuren opgevoerd en nam de groepsgrootte toe. Zo werd het steeds verder opgebouwd. Omdat terugkeer naar de oude school nauwelijks voorkomt, wordt contact gelegd met een nieuwe school. Ondertussen kregen jongeren ondersteuning, coaching en cognitieve gedragstherapie (je leert je gedachten af te zetten tegen de feitelijke situatie). Zo kunnen angsten, een laag zelfbeeld en sociale fobie verminderen. Ook het gezin kreeg therapie en ondersteuning.
Het onderzoek keek naar persoonlijkheidskenmerken terwijl jongeren al thuis zaten. Er is geen vergelijking met hoe ze waren vóór het schoolverzuim, en dus de invloed van school op de kenmerken.
Het programma werkte vooral voor jongeren die depressief zijn en sociaal teruggetrokken. Zij lijken school gemeden te hebben om hun kwetsbaarheid te beschermen. Minder snel werkt het bij jongeren die hun emoties minder beheersen. Zij meden school omdat ze bang waren boos of afgewezen te worden. Ze delen niet snel negatieve emoties, maar vertalen ze lichamelijk (woede, hysterie). Daardoor zijn ze zich minder bewust van de invloed van eigen gedachten. En daarom lijkt cognitieve gedragstherapie minder succesvol bij ze.
Lees hier het hele onderzoek.
Karin Kooreman van Balans is kritisch lees hier haar verhaal.
